Volg ons
Column: De MAF: geen exotisch beestje maar een toegankelijkheidsmaatregel voor chronisch zieken
Gepost op 20 augustus 2018
Column Ilse Weeghmans
Kent u als arts of als lezer van de Artsenkrant de maximumfactuur? Het is een goed systeem om personen met hoge medische kosten financieel bij te staan. Concreet betekent het dat alle remgelden worden opgeteld en dat als je boven een bepaald bedrag eindigt (de teller), je geen remgelden meer moet betalen dat kalenderjaar.
Waarom leg ik dit uit? Omdat het grote publiek niet op de hoogte is en ik veronderstel het lezerspubliek van Artsenkrant ook niet altijd. Nood aan info, ook door u als zorgverlener aan patiënten mag dus altijd! Patiënten gericht doorverwijzen naar hun ziekenfonds mag ook altijd. Nog beter zou zijn als bij de verdere uitbouw van het elektronisch medisch dossier een toepassing wordt opgenomen waarmee elke patiënt de teller van zijn MAF kan raadplegen. Aangezien de ziekenfondsen toch moeten opvolgen welke kosten reeds gemaakt werden, kan dit overzicht makkelijk ter beschikking worden gesteld aan de patiënt. Patiënt en eigen regie en zo: u kent mijn mantra ondertussen.Toch hoor ik hier en daar critici die beweren dat patiënten misbruik zouden maken van de MAF eens ze hun teller bereikt hebben: patiënten die zouden 'hamsteren', lees: gratis medicatie inslaan. Het betekent enkel dat ze het volgende kalenderjaar minder snel aan hun plafond van hun teller komen omdat ze ... minder medicatie nodig hebben. Ander 'misbruik' kunnen wij ons niet echt voorstellen, tenzij u als arts voorschriftplichtige medicatie zou voorschrijven die voor de partner, kinderen, broer, zus of buurvrouw van de patiënt bedoeld zou zijn en die de patiënt gratis bij zijn huisapotheker afhaalt. Maar dat mag niet dacht ik en dat zouden artsen in eer en geweten ook nooit doen.
Het gaat dus enkel om voorschriftplichtige medicatie en daar knelt wel een ander schoentje. Niet alle medische kosten worden immers opgenomen in de lijst: denk aan een opname in een psychiatrisch ziekenhuis na de 365ste dag of het remgeld van de psychologische bijstand. Een volledige lijst van wat wel en niet wordt opgenomen vinden we ook niet terug, niet bij de ziekenfondsen en ook niet bij het RIZIV.
Een volgend knellend schoentje gaat over de D medicatie of de comfortgeneesmiddelen die voor heel wat patiënten met een chronische ziekte geen comfort inhouden maar van levensbelang zijn. Denk aan personen met de ziekte van Crohn waarbij soms een gedeelte van de darm wordt weggenomen. Deze ingreep kan door een ingeperkte opname van voedingsstoffen leiden tot een vitaminetekort. Vitaminen zijn voor patiënten met deze chronische aandoening van groter belang dan voor de gemiddelde, gezonde persoon. Een ander voorbeeld vormen patiënten die nadelige effecten of nevenwerkingen ondervinden van geneesmiddelen. Sommige geneesmiddelen verhinderen immers de opname van essentiële voedingsstoffen. Cholesterolverlagende medicijnen verminderen bijvoorbeeld niet alleen de opname van cholesterol uit de voeding, maar ook die van vitamine A, D, K, foliumzuur en ijzer.
Tenslotte worden medische hulpmiddelen zoals spacers en vernevelaars voor astmapatiënten, bijkomende zakjes voor stomapatiënten, pennaalden voor diabetici en buisjes, zakjes en naalden bij sondevoeding ook niet opgenomen in de MAF, alhoewel de link met chronische zorg en zorgkosten heel erg duidelijk is.
Het huidige systeem van de MAF zorgt er op dit moment voor dat er al een groep patiënten is die zorg minder uitstelt. Een goede zaak. Maar 'minder' wil helaas ook zeggen dat er nog altijd een groep patiënten is die zorg wel nog uitstelt. Werk aan de winkel dus om een goed inheems beestje zoals de MAF te verbeteren.
Ilse Weeghmans
Bron: Artsenkrant
Reacties
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste!